Ἡ Serra do Buçaco (πρώην Bussaco) εἶναι μιά ὀροσειρά στήν Πορτογαλία, μέ ψηλότερο σημεῖο τό Cruz Alta στά 549 μ., τό ὁποῖο ἔχει θέα στή Serra da Estrela, τήν κοιλάδα τοῦ ποταμοῦ Mondego καί τόν Ἀτλαντικό Ὠκεανό.
Ἐπισκεφθήκαμε τό Monsanto ἕνα συνεφιασμένο, ὀμιχλῶδες πρωινό τοῦ Ἀπριλίου. Δέν περιμέναμε αὐτό πού ἀντικρίσαμε. Δέν τό εἴχαμε ψάξει πρίν, μιᾶς καί ἡ ἐπίσκεψη ἐκεῖ δέν ἦταν παρά μιά "λοξοδρόμηση" στό πρόγραμμα τῆς ἡμέρας.
Ἔτυχε νά εἶναι τό τελευταῖο κάστρο πού ἐπισκεφθήκαμε κατά τό πενθήμερο ὁδοιπορικό μας στήν Κοιλάδα τοῦ Λίγηρα. Ἤταν, ὅμως, τό πιό ἐντυπωσιακό! Ἄν δέ διαβάσει κανείς καί τήν ἱστορία του, καταλαβαίνει πολύ καλά γιατί τό ἀποκαλοῦν Κάστρο τῶν Κυριῶν. Τρεῖς κυρίες καί ἐμεῖς... δέν θά μπορούσαμε νά μήν ἀναφερθοῦμε σέ ἐκεῖνες, τίς παλιές, πού σημάδεψαν μέ...
Ἐπισκεφθήκαμε τό Κάστρο d' Azay-Le-Rideau μιά ἡλιόλουστη μέρα τοῦ καλοκαιριοῦ. Ἀφετηρία τό μικρό χωριό Huismes, ὅπου διανυκτερεύσαμε. Ἡ μέρα εἶχε ξεκινήσει μέ τό πρωινό στήν κουκλίστικη σάλα! Τό πρωινό στίς διακοπές τείνει νά εἶναι τό πιό ἀπαραίτητο γεῦμα τῆς ἡμέρας! Ἡ διαδρομή γιά τό Azay, μικρή καί πανέμορφη. Ἐδῶ εἶναι πού εἴδαμε καί τό μικρό...
«Τί ἀνθρώπινος ὁ μεταλλικός ἦχος τῶν τράμ! Τί εὔθυμο τοπίο ἡ βροχή στό δρόμο πού ἀναστήθηκε ἀπό τήν ἄβυσσο! Ὦ Λισαβόνα, σπίτι μου!», γράφει ὁ Fernando Pessoa γιά τήν πόλη πού γεννήθηκε καί ἀγάπησε.
ὅλο λέω νά πάω στήν Ταορμίνα...
Πράγματι, πρέπει νά ὑπῆρξε ἕνας παράδεισος γιά πολλές χιλιάδες χρόνια. Πιστεύω ὅτι αὐτό θὰ ἴσχυε γιά τόν ἄνθρωπο τοῦ Cro-Magnon, παρά τίς ἀπολιθωμένες ἀποδείξεις ἀπό τίς μεγάλες σπηλιές πού ὑποδεικνύουν μιά ζωή μάλλον δαιδαλώδη καί τρομακτική... Πιστεύω ὅτι ὁ ἄνθρωπος τοῦ Cro-Magnon ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ ἐπειδή ἦταν ἐξαιρετικά ἔξυπνος καί εἶχε μιά πολύ...
Ἡ μεταμεσονύκτια πτήση μας ἀπό τή Σαντορίνη στό Παλέρμο εἶναι γεμάτη χαρούμενους Ἰταλούς πού γυρνοῦν ἐνθουσιασμένοι ἀπό τίς καλοκαιρινές διακοπές τους στό ἑλληνικό νησί. Πολύ γρήγορα κοιμήθηκαν, ὅπως κι ἐμεῖς ἄλλωστε. Φθάνοντας στό Παλέρμο ἡ νύχτα εἶναι ζεστή καί ὑγρή. Τό κατάλυμά μας, ἕνα διαμέρισμα στό Palazzo Rainoldi (παλάτι δέν τό λές!) εἶναι...
Φθάσαμε βράδυ στὸ Ροσάνο. Καταφέραμε νά ἐντοπίσουμε τό κατάλυμά μας, Tenuta Ciminata Greco, ἕνα παλιό ἀρχοντικό-φάρμα, μές τά σκοτάδια καί τὰ χωράφια. Μιά κοπελίτσα μᾶς περίμενε, μᾶς κατατόπισε λίγο, μᾶς ἔδωσε τὰ κλειδιά κι ἔφυγε. Μείναμε μόνες μας καί κάπως ἀγριευτήκαμε εἶναι ἡ ἀλήθεια. Ἡ πείνα ὅμως μᾶς κινητοποίησε. Γρήγορα βγήκαμε νά...
Δέν τήν περιμέναμε τόσο ὄμορφη τήν Κοιλάδα τοῦ Λίγηρα! Εἴχαμε τίς ἐπιφυλάξεις μας: πρώτη, ὅτι ἔχει γίνει πιά δημοφιλής προορισμός, μέ ἑκαντοντάδες ἐπισκέπτες να ἔρχονται κυρίως γιά τά κάστρα, ἄρα ἴσως νά ἦταν ἐνοχλητικά τουριστική. Δεύτερη ἐπιφύλαξη ἡ πληθώρα τῶν κάστρων: πιστεύαμε ὅτι ἄν δεῖς ἕνα-δυό κάστρα εἶναι ἀρκετό. Ἡ παρέα μας, ἄλλωστε, δέν...