Τά λιμάνια τήν Μπλέ Ὥρα
«Στά λιμάνια
τήν Κυριακή σάν κατεβοῦμε ν' ἀνασάνουμε
βλέπουμε νά φωτίζονται τό λιόγερμα
σπασμένα ξύλα ἀπό ταξίδια πού δέν τέλειωσαν...»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ («Μυθιστόρημα», «Τά Ποιήματα»)
Τά ταξείδια τῆς ἐπιστροφῆς συνήθως δέν ἀρέσουν... εἰδικά ἐκεῖνα πού σηματοδοτοῦν τό τέλος τῶν καλοκαιρινῶν διακοπῶν. Γιά νά διασκεδάσω τή στενοχώρια, σκέφτηκα νά ἀπαθανατίσω στόν φακό τή διαδρομή.
Ξεκινήσαμε ἀργά τό ἀπόγευμα ἀπό τόν Ἀθηνιό, μιά μέρα ἀπό τίς τελευταῖες τοῦ Αὐγούστου (ἤ καί Συκολόγου, καί Πενταφᾶ καί Παχομύγη!) μέ συννεφιά καί ὀμίχλη. Λές καί τό νησί μᾶς πρόσταζε: κάθε κατεργάρης στόν πάγκο του!
Περάσαμε τό στενό ἀνάμεσα στήν Οἴα καί τή Θηρασιά, μέσα σ' ἕνα ἀπόκοσμο, μουντό ἠλιοβασίλεμα.
Μέχρι νά φτάσουμε στήν Ἴο, εἶχε πιά βραδιάσει! Ἤ γιὰ τὴν ἀκρίβεια εῑχε ἔρθει ἡ μπλέ ὥρα!
Ἡ Μπλέ Ὥρα
Ὁ ὅρος προέρχεται ἀπό τό "La hora azul" στά Ἱσπανικά ἤ "L'Heure Bleue" στά Γαλλικά, ἐμφάνίζεται δύο φορές μέσα στό 24ωρο καί εἶναι ἐκεῖνο τό σύντομο χρονικό διάστημα πρίν ἀπό τήν ἐμφάνιση τοῦ ἤλιου πού ἀνατέλλει ἤ ἀμέσως μετά τή δύση. Μία ἀπό τίς πιό ὄμορφες στιγμές τῆς ἡμέρας, πού σηματοδοτεῖ τήν ἐναλλαγή μέρας καί νύχτας. Τήν "κυνηγοῦν" οἱ ἀπανταχοῦ φωτογράφοι γιά τήν ἐκπληκτική ὀπτική ποιότητα πού χαρίζει σέ δραματικές σκηνές στόν κινηματογράφο καί τή φωτογραφία.
Μετά Σίκινος, Φολέγανδρος, Σίφνος, Σέριφος .... τό ταξείδι μακρύ!
... γιά νά φτάσουμε στό πολυταγουδισμένο λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ πάλι τήν Μπλέ Ὥρα!
