Ρομαντική Ὁδός: Mespelbrunn Castle, Würzburg Residence, Rothenburg ob der Tauber
Ἀφήνουμε πίσω μας τό ἀεροδρόμιο τῆς Φρανγκφούρτης καί κατευθυνόμαστε νότια γιά τή Ρομαντική Ὁδό. Ἡ κίνηση στίς κεντρικές ὁδικές ἀρτηρίες εἶναι μεγάλη, ἄν και μόλις 9 τό πρωί. Ὅταν δέ συναντᾶμε καί ἔργα στούς δρόμους... ἀναγκαστικά ὁπλιζόμαστε μέ ὑπομονή! Ὅπως διαπιστώσαμε καί ἀργότερα στό ὁδοιπορικό μας, ΠΑΝΤΑ γίνονται ἔργα στούς γερμανικούς δρόμους! Ἡσυχάζουμε μόνον ὅταν ἀφήνουμε τίς μεγάλες ἐθνικές ὁδούς καί μπαίνουμε σέ στενούς, ἀλλά καλοδιατηρημένους, ἐπαρχιακούς δρόμους, ὅπου δέν συναντᾶς ἄνιρωπο! Μᾶς ἔμεινε ἡ ἀπορία ποῦ κρύβονται οἱ Γερμανοί κατά τή διάρκεια τῆς ἡμερας.
Ἡ Ρομαντική Ὁδός
Ἐκτείνεται ἀπό Βορρά πρός Νότο, σέ μιά ἀπόσταση περίπου 350 χιλιομέτρων ἀπό τό Wurzburg ὥς τή μεσαιωνική πόλη Fussen, καί τό κάστρο Neuschwanstein. Ὀφείλει τό ὄνομά της στήν ἐντύπωση πού δημιούργησε στούς συμμάχους, κυρίως τούς Ἀμερικάνους, μετά τή λήξη τοῦ Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, καθώς κατά μῆκος τοῦ ἄξονα αὐτοῦ ὑπάρχουν δεκάδες πανέμορφα χωριά καί πόλεις μέ ρομαντικό χαρακτήρα, κάστρα καί ὑπέροχη φύση. Γιά τήν ἀνασυγκροτούμενη τότε Γερμανία ἀποτέλεσε ἕναν τουριστικό πόλο ἕλξης.
Δέν τή διανύσαμε ὅλη. Φθάσαμε μέχρι τό Rothenburg ob der Tauber.
Mespelbrunn Castle
Ἡ πρώτη μας παράκαμψη και στάση γίνεται στό Mespelbrunn Castle. Λέγεται ὅτι εἶναι ἕνα ἀπό τά πιό ὄμορφα κάστρα τῆς Γερμανίας, τυπικό παράδειγμα ὑδάτινου κάστρου ἤ κάστρου μέ τάφρο. Εἶναι κρυμμένο βαθιά μέσα στό δάσος καί περιβάλλεται ἀπό κυματιστούς λόφους. Ἔχει περισσότερα ἀπό 600 χρόνια ἱστορίας. Τό 1412 ἡ ἔκταση δωρίζεται στόν δασάρχη Hamann Echter καί ἐκεῖνος κτίζει στή λίμνη ἕνα σπίτι. Προκειμένου νά προστατεύσει τό σπίτι ἀπό λεηλασίες, τό 1427 ὁ ὁμώνυμος γιός τοῦ Echter χτίζει ἕνα σπίτι - ὀχυρό μέ πύργους καί μιά τάφρο. Τίς ἑπόμενες γενιές, τό Wasserburg μετατρέπεται σέ ἕνα ὀνειρικό ἀναγεννησιακό κάστρο. Λόγῳ τῆς θέσης του, παρέμεινε ἀλώβητο ἀπό τούς πολέμους καί ἔχει διατηρηθεῖ στήν ἀρχική του μορφή. Ἀνήκει στήν οἰκογένεια Echter von Mespelbrunn ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 15ου αἰώνα. Στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1950, ἀποφάσισαν νά διατηρήσουν τό κάστρο ὡς μνημεῖο καί νά τό ἀνοίξουν στό κοινό... γιά οἰκονομικούς λόγους. Ἡ οἰκογένεια ἀκόμη καί σήμερα ζεῖ στή νότια πτέρυγα τοῦ σπιτιοῦ.
Δέν μπήκαμε στό ἐσωτερικό τοῦ κάστρου... γιά νά μή χαλάσουμε καί τήν ἡσυχία τῆς οἰκογένειας. Περιοριστήκαμε στούς κήπους καί στό πανέμορφο καφέ. Ἐκεῖ φάγαμε καί τά πρῶτα λουκάνικα Φρανγκφούρτης, συνοδευόμενα ἀπό τή χαρακτηριστική πατατοσαλάτα. Βαυαρία βλέπετε!
Στήν ἐθνική πάλι μέ κατεύθυνση τό Würzburg, ἀφοῦ ἀνακαλύψαμε πῶς μπαίνει ἡ ὄπισθεν! Τά σύννεφα ἐναλλάσσονται μέ τόν ἥλιο.
Würzburg Residence Palace
Τό Würzburg Residence χτίστηκε, μέ μικρές διακοπές, σχεδόν μέσα σέ μιά γενιά. Οι ἀρχιτέκτονες προέρχονταν ἀπό ὅλη τήν Εὐρώπη, ἀπό τή Βιέννη, τό Παρίσι, τή Γένοβα καί τή Βενετία μέχρι τό Ἄμστερνταμ. Τό κτίριο ἐνσαρκώνει τά ἐπιτεύγματα τῆς δυτικῆς ἀρχιτεκτονικῆς τῆς ἐποχῆς του, τῆς γαλλικῆς ἀρχιτεκτονικῆς τοῦ πύργου, τοῦ βιεννέζικου μπαρόκ καί τῆς θρησκευτικῆς καί κοσμικῆς ἀρχιτεκτονικῆς τῆς βόρειας Ἰταλίας.
Τό Würzburg Residence δέν εἶναι σέ καμία περίπτωση ἔργο μόνο τῶν καλλιτεχνῶν, ἀλλά ἐξίσου καί τῶν διαφόρων ἰδιοκτητῶν του, οἱ ὁποῖοι, ἐκτός ἀπό τήν παροχή τῶν οἰκονομικῶν καί πολιτικῶν μέσων, ἔδωσαν σέ αὐτό τό γιγάντιο κτίριο διεθνές κύρος μέσω τῶν ἐκτεταμένων διασυνδέσεών τους. Οἱ ἰδιοκτήτες ἦταν οἱ κόμητες τοῦ Schönborn. Σχεδόν ὅλοι οἱ ἐκκλησιαστικοί πρίγκιπες αὐτῆς τῆς δυναστείας εἶχαν πάθος γιά τήν οἰκοδόμηση καί ἐπηρέασαν τόν σχεδιασμό ὄχι μόνον ἐξαιτίας τῆς λαμπρότητας πού ἀπαιτοῦσαν, ἀλλά καί μέσω τῆς ἐφαρμογῆς τῶν δικῶν τους δημιουργικῶν ἰδεῶν.
Πανέμορφοι κῆποι, ἐντυπωσιακό κτίριο. Ἀποτελεῖ ἕδρα διαφόρων πανεπιστημιακῶν ἰνστιτούτων. Δυστυχῶς δέν ἐπισκεφθήκαμε τήν πόλη, ἡ ὁποία φαινόταν πανέμορφη ὅπως τή διασχίζαμε. Μιά ξαφνική νεροποντή μᾶς ἀπέτρεψε ὁριστικά!
Rothenburg Ob Der Tauber
Rothenburg ob der Tauber, σημαίνει Κόκκινο Φρούριο πάνω στόν Tauber. Λέγεται ὅτι πουθενά ἀλλοῦ δέν ἔχει διατηρηθεῖ ἡ μεσαιωνική ἀτμόσφαιρα τόσο ἔντονα, ὅσο ἐδῶ. Ὁ χρόνος σταματᾶ καί ἔρχονται στόν νοῦ σκηνές ἀπό παραμύθια, μόλις διασχίσει κανείς τά πετρόχτιστα τείχη μέ τούς 42 πύργους καί ἀντικρύσει τά κουκλίστικα χρωματιστά σπίτια μέ τά ξύλινα δοκάρια, τίς τεράστιες στέγες μέ τίς πολλές σοφίτες καί τά πέτρινα σοκάκια. Κατοικεῖται ἀδιάλειπτα γιά ἑκατοντάδες χρόνια, χωρίς νά χάσει τίποτα ἀπό τήν ἀτμόσφαιρα τῶν προηγούμενων αἰώνων. Τίς νύχτες ἐπικρατεῖ μία σχεδόν μυστηριακή ἀτμόσφαιρα, ἡ ὁποία γίνεται ἀκόμη πιό ἐνδιαφέρουσα ἀκολουθώντας τόν «νυχτοφύλακα» τῆς πόλης, ντυμένο μέ μαύρη κάπα καί καπέλο καί κρατώντας ἕνα φανάρι στό χέρι, ὁ ὁποῖος διηγεῖται τήν ἱστορία τοῦ Rothenburg στό πέρασμα τῶν αἰώνων καί περιγράφει τά καθήκοντα τῶν πραγματικῶν νυχτοφυλάκων κατά τόν μεσαίωνα.
Πέραν τῶν τουριστικῶν, καλό εἶναι νά θυμόμαστε καί τήν ἱστορία καί μάλιστα τήν πρόσφατη. Τό Rothenburg ob de Tauber εἶχε ξεχωριστή σημασία γιά τούς ἰδεολόγους Ναζί. Θεωροῦσαν ὅτι ἐπρόκειτο γιά τήν ἐπιτομή τῆς γερμανικῆς πατρίδας. Νά ποῦμε ὅτι, ὄχι προς τιμήν τους, αὐτή τήν πρωτοβουλία τήν ὑποστήριξαν οἱ κάτοικοι τοῦ Rothenburg , τόσο λόγω τῶν χρηματικῶν ἀπολαβῶν πού ἀπολάμβαναν, ὅσο καί ἐπειδή θεωροῦσαν τήν πόλη τους ὡς τήν ἐπιτομή τῆς γερμανικῆς ἰδιοσυγκρασίας. Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1938 ὅλοι οἱ Ἑβραῖοι πολίτες ἐκδιώχθηκαν ἀπό τό Rothenburg.
Ἡ δημιουργία τῆς ἰδανικῆς ναζιστικῆς κοινότητας, ὑπενθύμιζε στούς πολίτες τῆς Γερμανίας τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο οἱ Ναζί ἐπιθυμοῦσαν νά ζοῦν ὡς οἰκογένεια καί ὡς κοινότητα. Τό Rothenburg ἁπλά ἦταν τό ἀπόλυτο παράδειγμα τῆς Ναζιστικῆς ἰδεολογίας. Στή συνέχεια καί ἄλλες γερμανικές πόλεις ἀντέγραψαν αὐτό τό παράδειγμα.
Τόν Μάρτιο τοῦ 1945, Γερμανοί στρατιῶτες παρέμειναν στήν ἄμυνα τοῦ Rothenburg . Ὁ βομβαρδισμός ἦταν βαρύς. Ἕνας Ἀμερικάνος ὑψηλόβαθμος στρατιωτικός, ὁ John J. McCloy, γνωρίζοντας τήν ἱστορική σημασία καί τήν ὀμορφιά τῆς πόλης, διέταξε τόν Ἀμερικάνο Στρατηγό Jacob L. Devers νά μή προβεῖ σέ περαιτέρω καταστροφή τῆς πόλης.
Ἡ πρώτη μας διανυκτέρευση στή Γερμανία ἦταν ἐξαιρετική. Πανέμορφη πόλη, μέ τά τείχη της γύρω-γύρω καί τά πολύχρωμα δρομάκια της. Φάγαμε ἐξαιρετικά καί συνεχίσαμε (ὅσες μπορούσαμε!) μέ ἕνα κρασί στήν πλατεία. Εἴδαμε τόν νυχτοφύλακα, ψάξαμε ἀπεγνωσμένα γιά νέρο... γιά νά καταλήξουμε νά ἀγοράσουμε ΖΑΓΟΡΙ, στήν ἑλληνική ταβέρνα τῆς πλατείας... λίγο πιό ἀκριβά ἀπ' ὅτι χρειαζόταν παρ' ὅτι συμπατριώτισες! Συμβουλή: Προμηθευτεῖτε νερό!
Ἡ ἐπίσκεψη στά παραπάνω ἦταν μέρος ἑνός ἑξαήμερου ὁδοιπορικοῦ στή Γερμανία καί τήν Ἀλσατία, στά τέλη Αὐγούστου τοῦ 2022, ἀπό τήν γράφουσα καί τίςτρεῖς φιλενάδες! Ὅλες οἱ φωτογραφίες εἶναι δικές μας.