Λίμνη Δόξα καί Γκούρα
Ἕνα πανέμορφο μπαλκόνι προς τήν κοιλάδα τοῦ Φενεοῦ! Μία ἑκδρομή πού ἀξίζει ὅλες τίς ἐποχές τοῦ χρόνου! Ἐμεῖς τήν ἐπισκεφθήκαμε Φθινόπωρο, ἕνα ἡλιόλουστο Σαββατοκύριακο!
Ἄν καί στήν Γκούρα παραδοσιακά δέν ὁμιλοῦνταν ἡ ἀρβανίτικη διάλεκτος, ἡ ὀνομασία τοῦ οἰκισμοῦ μάλλον προέρχεται ἀπό τήν ἀρβανίτικη λέξη «γκούρα», πού σημαίνει «πέτρα, βραχῶδες μέρος». Ὑπάρχει καί ἡ βλάχικη ἐκδοχή τῆς λέξης, «στόμα, στόμιο, πηγή, ἐκβολή»(οἱ δύο ὅροι δέν σχετίζονται μεταξύ τους, ἁπλῶς ἔτυχε νά γίνουν ταυτόηχοι στήν ἑλληνική τους ἀπόδοση).
Ἡ Γκούρα ἦταν ἤδη γνωστή ἀπό τήν περίοδο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης γιά τίς ὀργανωμένες κομπανίες χτιστῶν. Σύμφωνα μέ τόν λόγιο Ἰωάννη Ρίζο Ραγκαβῆ, τό 1853 ζοῦσαν στήν Γκούρα 609 κάτοικοι, οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνταν κυρίως μέ τήν καλλιέργεια δημητριακῶν καί τήν παραγωγή κρασιοῦ. Κατά τά μέσα τοῦ 19ου αἰώνα, ἐγκαταστάθηκαν στήν Γκούρα ἀρκετοί κτηνοτρόφοι πού προέρχονταν ἀπό τή Στερεά Ἑλλάδα καί τήν Ἥπειρο.
Ἡ πλατεία τῆς Γκούρας
Ἡ παράδοση τῶν χτιστάδων ἀπεικονίζεται στά κτίσματα πού περιβάλλουν, καί δημιουργοῦν οὐσιαστικά, τήν πανέμορφη πλατεία. Ἕνα ἀπό αὐτά εἶναι τό ἀρχοντικό τοῦ ὀπλαρχηγοῦ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης Νικόλαου Οἰκονόμου – Γκούρα. Ἐκεῖ καί ἡ ἐπιβλητική πετρόχτιστη ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ.
Μιά πλατεία γιά ὅλες τίς ὧρες τῆς ἡμέρας! Πρωινά, καφέδες, ἀπεριτίφ, μεζέδες... Πραγματικό ἡσθχαστήριο!
Δέκα λεπτά ἀπό τήν Γκούρα, φωλιασμένη σέ μιά
βουνίσια ἀγκαλιά γεμάτη μαυρόπευκα, ἡ λίμνη Δόξα! Ἡ
πανέμορφη λίμνη εἶναι τεχνητή καί βρίσκεται σέ ὑψόμετρο 900 μέτρων, στήν καρδιά
τοῦ Ἀρχαίου Φενεοῦ. Ἡ κατασκευή της ὁλοκληρώθηκε στά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ
1990, και εἶχε σκοπό τήν κάλυψη τῶν ἀρδευτικῶν ἀναγκῶν τῆς κοιλάδας τοῦ Φενεοῦ.
Ἕως τότε τά νερά τοῦ χειμάρρου Δόξα ἐνώνονταν μέ τά νερά τοῦ ποταμοῦ Ὄλβιου καί
πολύ συχνά πλημμύριζαν τή λεκάνη τῆς πεδιάδας τοῦ Φενεοῦ, καταστρέφοντας τίς
καλλιέργειες.
Στά νερά τῆς λίμνης καθρεφτίζονται τά πολύχρωμα
μεικτά δάση τῆς Ὀρεινῆς Κορινθίας, δημιουργώντας μιά μοναδική ψευδαίσθηση. Σημεῖο
ἀναφορᾶς στό κέντρο τῆς λίμνης, τό πολυφωτογραφημένο ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Φανουρίου. Παλιότερα στην περιοχή ὑπῆρχε ἡ Μονή τοῦ Ἁγίου
Γεωργίου, ἡ ὁποία προς το τέλος τοῦ 17ου αἰώνα μεταφέρθηκε
βορειοδυτικά. Διατηρήθηκε μόνο το ἐκκλησάκι τοῦ μοναστηριοῦ, πού ἦταν γνωστό ὡς
Παλαιομονάστηρο, και σήμερα πιά μετά τήν κατασκευή τοῦ φράγματος ἔχει πάρει το νέο
του ὄνομα.
Μονή Ἁγίου Γεωργίου Φενεοῦ
Λίγα λεπτά ἀπό τή λίμνη στέκει ἐπιβλητικά, στή νέα της θέση, ἡ Ἱερά Μονή Ἁγίου Γεωργίου, σέ ὑψόμετρο πού ἀγγίζει τά 1.000 μέτρα. Μήν φύγετε χωρίς νά τήν ἐπισκεφθεῖτε! Ἔχει μακρόχρονη ἱστορία, ἀφοῦ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Χρησίμευσε ὡς ἀρχηγεῖο τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας ὑπό τίς ἐντολές τοῦ ἡγούμενου τῆς μονῆς Ναθαναήλ, ἀλλά καί μέ τή βοήθεια ἄλλων ἡγουμένων ἀπό γειτονικές μονές. Πρόκειται για ἕνα τριώροφο ἐντυπωσιακό οἰκοδόμημα, πού κατασκευάστηκε τό 1693, ἀλλά ἀνακαινίστηκε λόγω πυρκαγιᾶς τό 1754.
Ὁ ναός εἶναι εἰκονογραφημένος μέ τοιχογραφίες σπάνιας τέχνης καί λεπτότατης κατεργασίας ἀπό τόν ζωγράφο Παναγιώτη ἀπό τά Ἰωάννινα, τό διάστημα 1762-1768. Εἶναι ἐπηρεασμένες ἀπό τήν Κρητική Σχολή καί διακρίνονται γιά τήν ἐκφραστικότητα καί τή ζωντάνια τους.
Στή δυτική πλευρά τοῦ ναοῦ προστέθηκε νεότερο κτίσμα μέ καταπακτή πού ὁδηγοῦσε σέ μυστικό χῶρο, τόν ὁποῖο οἱ μοναχοί χρησιμοποιοῦσαν ἐπί Τουρκοκρατίας «ὡς "κρυφό σχολειό"». Μέσω μιᾶς μικρῆς σκάλας μπορεῖ νά ἀνέβει κανείς. Διασώζεται σέ ἄριστη κατάσταση.
Το μοναστήρι διαθέτει ροδῶνες, ἀπό ὅπου και συλλέγονται τά πέταλα για τήν παρασκευή γλυκοῦ τριαντάφυλλου, ἀπαραίτητο κέρασμα στούς ἐπισκέπτες και πηγή ἐσόδων για το μοναστήρι.
Πηγή lifo.gr
Ἐπιχειρήσαμε νά βροῦμε καί τίς καταβόθρες τοῦ Ἡρακλῆ... δέν τά καταφέραμε. Μᾶς ἀποζημίωσε ἡ περιήγηση στήν κοιλάδα τοῦ Φενεοῦ!
Ἡ ἐπίσκεψη στήν Γκούρα καί τή Λίμνη Δόξα ἔγινε στά τέλη Ὀκτωβρίου τοῦ 2023, ἀπό τήν γράφουσα καί τίς τρεῖς φιλενάδες! Ὅλες οἱ φωτογραφίες εἶναι δικές μας!