Ἀρχαιότητα

Ἡ ἱστορία της χιλιετής και πολυτάραχη! Στή θέση τῆς σημερινῆς Κορώνης βρισκόταν κατά τήν ἀρχαιότητα ἡ πόλη Ἀσίνη, ἡ ὁποία ἀναφέρεται ἀπό τόν Στέφανο Βυζάντιο, τόν Στράβωνα καί τόν Ἱεροκλῆ στόν κατάλογό του γιά τίς ἐπαρχίες καί τίς πόλεις τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας τοῦ 6ου αἰώνα.

Ἡ ἀρχαία Κορώνη βρισκόταν βορειότερα, στή θέση πού βρίσκεται σήμερα τό χωριό Πεταλίδι. Σχετικά μέ τήν ὀνομασία τῆς Κορώνης, ὁ Παυσανίας ἀνέφερε δύο εκδοχές: εἴτε ὅτι πῆρε τό ὄνομά της ἀπό τήν Κορώνεια τῆς Βοιωτίας καθώς ἱδρύθηκε ἀπό ἀποίκους πού προέρχονταν ἀπό ἐκεῖ, εἴτε ὅτι ὀνομάστηκε ἔτσι ἀπό τό χάλκινο νόμισμα (κορώνη) τό ὁποῖο βρέθηκε κατά τήν ἐκσκαφή τῶν θεμελίων για τήν ἀνέγερση τῶν τειχῶν της. Ἡ περιοχή κατοικεῖτο ἀπό τήν ἀρχαιότητα καθώς ἔχουν ἀνακαλυφθεῖ ἐπιγραφές, ὄστρακα καί ἀγγεῖα πού τό ἐπιβεβαιώνουν.

Βυζάντιο

Οἱ κάτοικοι τῆς πρωτοβυζαντινῆς Κορώνης μετοίκησαν στήν ὀχυρή ἀκρόπολη τῆς Ἀσίνης, ἡ ὁποία μετονομάστηκε σέ Κορώνη, πιθανότατα κατά τόν 7ο ἤ 8ο αιώνα. Τόν 11ο καί 12ο αιώνα, ἡ Κορώνη συγκαταλέγεται στίς πόλεις τῆς Βυζαντινής Αὐτοκρατορίας, στίς ὁποῖες οἱ Βενετοί εἶχαν ἐμπορικά προνόμια. Τό 1204, ἡ πόλη περιῆλθε στούς Φράγκους, μετά ἀπό συμφωνία μέ τούς κατοίκους της, ἐνῶ τό 1205 καταλήφθηκε ἀπό τούς Σταυροφόρους τῆς Δ΄ Σταυροφορίας. Τό 1209 ὁ ἡγεμόνας τοῦ Πριγκιπάτου τῆς Ἀχαΐας Γοδεφρεῖδος Βιλλεαρδουίνος παραχώρησε τήν Κορώνη μαζί μέ τή Μεθώνη στούς Ἐνετούς. Τήν περίοδο τῆς Βενετοκρατίας, τόν 13ο αἰώνα, ἀνακατασκευάστηκε τό κάστρο τῆς πόλης καί βελτιώθηκαν οἱ ὀχυρώσεις. Τότε ἦταν πού γνώρισε τή μεγάλη της ἀκμή ἀναπτύσσοντας τή βιοτεχνία καί τό ἐξαγωγικό ἐμπόριο.

Τουρκοκρατία

Τό 1500 ἡ πόλη πολιορκήθηκε ἀπό τόν Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄ καί οἱ κάτοικοι παραδόθηκαν, καθώς εἶχε προηγηθεί ἡ σφαγή καί ἡ λεηλασία τῆς Μεθώνης. Τό 1532, ἡ Κορώνη καταλήφθηκε ἀπό τόν συμμαχικό στόλο τοῦ αὐτοκράτορα Καρόλου 5ου, τοῦ Πάπα καί τῶν Ἰπποτῶν τῆς Μάλτας μέ ἐπικεφαλῆς τόν Γενουάτη ναύαρχο Andrea Dοria καί τή βοήθεια τῶν ντόπιων κατοίκων. Δύο χρόνια ἀργότερα ὁ ναύαρχος τοῦ σουλτάνου Σουλεϊμάν τοῦ Μεγαλοπρεποῦς, Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, ἀνακατέλαβε τήν πόλη. Μετά τόν ἕκτο Βενετοτουρκικό πόλεμο, τό 1685, ἡ Κορώνη πέρασε στόν ἔλεγχο τῶν Βενετῶν, ὅπως καί ἡ ὑπόλοιπη Πελοπόννησος. Ἡ κυριαρχία τους αὐτή διήρκεσε μέχρι τό 1715 ὁπότε ἡ Πελοπόννησος πέρασε πάλι στήν κυριαρχία τῶν Ὀθωμανῶν. Τό 1770 μέ τά Ὀρλωφικά, ἡ Κορώνη βομβαρδίστηκε καί ὑπέστη σοβαρές καταστροφές, σέ βαθμό πού ξένοι περιηγητές, ἀρκετά χρόνια ἀργότερα, ἔμεναν ἔκπληκτοι ἀπό τό μέγεθος τῆς καταστροφῆς.

Κατά τή διάρκεια τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821 πολιορκήθηκε ἀνεπιτυχῶς ἀπό τούς Ἕλληνες. Τελικά παραδόθηκε στόν στρατηγό Μαιζών τό 1828, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀποβιβαστεῖ στήν Πελοπόννησο, λίγο μετά τή ναυμαχία τοῦ Ναυαρίνου.